Oğluma kodlama öğretmeye karar vermiştim. Bilgisayar başına geçtik, Scratch ekranı açık. Komutları anlatırken onun gözleri başka yerdeydi — LEGO kutusunda. Dikkatini toplamaya çalışırken sordum:
“Oğlum, bu satır ne işe yarıyor?”
Hiç tereddüt etmeden cevap verdi:
“Bu baba… Eğer yanlış kodlarsan kule düşer!”
İşte o anda jeton düştü.
Kodlama sadece ekranla değil, dokunarak da öğreniliyordu.
O gün bilgisayarı kapattık, legoları açtık. Döngüleri kuleyle, koşulları arabayla öğrettik.
Oğlum bana kendi öğrenme dilini gösterdi.
Ben de öğretmekten çok, öğrenmeye başladım.
